Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ չարութիւն

վանկեր՝ չա•ու•թյուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

չարամտություն, չարակամություն, չարասրտություն, չարասիրտություն, չարախնդություն, չարանենգություն, նենգություն, ապիրատություն, նենգամտություն, իժթյուն (փխբ․), ժանգոտություն (ժղ․)
նախանձ, նախանձոտություն, չարանախանձություն, չարակնություն, (փխբ․)՝ օձություն, իժություն, մախանք (հնց․), դառնություն, գեշ աչք
տե՛ս ոճիր
տե՛ս զայրություն
տե՛ս չարաճճիություն
տե՛ս վատություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ злоба (ru) ‎(zloba), злость (ru) ‎(zlostʹ), зло (ru) ‎(zlo), зависть (ru) ‎(zavistʹ), шалость (ru) ‎(šalostʹ), озорство (ru) ‎(ozorstvo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։