Jump to content

չոմաղավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɔmɑʁɑˈvɔɾ]

վանկեր՝ չո•մա•ղա•վոր 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ ձեռքին մահակ ունեցող ◆ Բարի իրիգուն, ախպեր, -ասավ երկաթե չոմբախավորը: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. մահակով զինված, մահակավոր ◆ Էն սհաթը չոմաղավորնեն տուս են եկել, սիրկայուցը անձնին ինկել, թակել՝ ըսպանել։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։