չոմաղավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɔmɑʁɑˈvɔɾ]

վանկեր՝ չո•մա•ղա•վոր 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ ձեռքին մահակ ունեցող ◆ Բարի իրիգուն, ախպեր, -ասավ երկաթե չոմբախավորը: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. մահակով զինված, մահակավոր ◆ Էն սհաթը չոմաղավորնեն տուս են եկել, սիրկայուցը անձնին ինկել, թակել՝ ըսպանել։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։