չպիտու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չ(ը)•պի•տու•• 

  1. Խարբերդ, Արաբկիր, Մուշ, Հավարիկ՝
  2. անպետք, վատ ◆ Աս ինչ չպիտու գինի ես առեր
  3. ամուլ, երեխա չբերող

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։