Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պախարակութիւն

վանկեր՝ պա•խա•րա•կու•թյուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

պարսավ, պարսավանք, նախատինք, նախատանք, քամահրանք, (արևմտհ․)՝ եպերանք, դսրովանք, (հնց․)՝ ստգտանք, ստգտություն, ըստգյուտ, խծբիծ, խծբծանք, պախարականք, թուք ու մուր (ժղ․)
տե՛ս անպատվություն, անարգանք
տե՛ս մեղադրանք, դատապարտություն
տե՛ս կշտամբություն, հանդիմանություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ осуждение (ru) ‎(osuždenije), охаивание (ru) ‎(oxaivanije), порицание (ru) ‎(poricanije), хула (ru) ‎(xula) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։