Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պատ•կա•ռել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

պատկառանք զգալ, ակնածել ◆ Վարդան Մամիկկոնյանը շատ էր սիրում մորը և պատկառում նրանից: Դերենիկ Դեմիրճյան
(հնց.) ամոթ զգալ, ամաչել ◆ Նա... խոսում էր յուր նշանածի հետ, առաց իր պառավ տատիկից պատկառելու: (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ respect, esteem, revere, feel timid, embarrassed, ashamed հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։