պատռել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Բայ

Դասական ուղղագրութեամբ՝


վանկեր՝ պատ•ռել 

  1. ճղել, ճղելով մասերի բաժանել ◆ թուղթը, շորը պատռել
  2. ճեղքել, ճեղք բացել, ճեղքվածք, անցք, ծակ բացել ◆ Չոր ճյուղն ընկավ շապկից և ուսը պատռեց:
  3. ճեղքել, վերք բացել, քերծել ◆ Ապակին պատռեց ձեռքը։
  4. ծածկույթը, ծածկոցը ճղելով բացել ◆ Լսում է արքան, պալատն է հասնում, պատռում է քողը թագուհու դեմքի։ Հովհաննես Թումանյան
  5. պատռել, կտոր կտոր անելով ոչնչացնել ◆ մուրհակը, մահակը պատռել
  6. հոշոտել, մաս-մաս անել ◆ Գազանը պատռել էր հորթի մարմինը։
  7. մի բանի միջով կամ մակերևույթով անցնել (ճանապարհ բացելով, ակոսելով) ◆ Ծովեր եմ պատռում, անցնում անապատ։ Հովհաննես Թումանյան
  8. ալիքներով, ճառագայթելով , հոսանքօվ տարածվել որևէ միջավայրում ◆ Բարձրախոսի ձայնը պատռում էր գիշերը։ (փխբ․)
  9. ձայնը, ճառագայթները, ալիքները տարածել ◆ Ռադիոն էր պատռում խավարը թավիշ։ (Հր. Հովհաննիսյան) (փխբ․)
  10. ճեղքել, ակոսելով, քերելով, փորելով տեղ, ճանապարհ, փոս բացել ◆ Պատռեմ սուր խոփով ես կուրծքը հողի։ Հովհաննես Հովհաննիսյան (փխբ․)
  11. քանդելով, փորելով անցք, անցնելու տեղ բացել ◆ Հրամայեց… զինվորներին պատռել պատնեշը և առաջ անցնել։ (Րաֆֆի)
  12. խոցել, խոցելով ճեղքել ◆ Սուրը իջավ շառաչումով, պատռեց կուրծքը Աթիլլայի։ (Ավետիք Իսահակյան)
  13. սաստիկ տանջել, քրքրել, պատառոտել ◆ Եվան թաշկինակը պինդ սեղմել էր աչքերին, և հեկեկանքը պատռում էր նրա սիրտը։(Նար-Դոս) (փխբ․)
  14. խախտել, խանգարել ◆ Խուժանի վայրենի աղաղկները մեկ-մեկ պատռում էին գիշերվա լռությունը։ Վրթանես Փափազյան (փխբ․)
  15. պատռվել (ժղ․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ճղել, պատառել (ճղելով մասերի բաժանել)
  2. ճեղքել, ծակել (ճեղք, ճեղքվածք, անցք բաց անել)
  3. ճեղքել, հերձել, քերծել (ճեղք, վերք բացել)
  4. պատառոտել, պատռտել, ծվատել, զռթել (կտոր-կտոր անելով ոչնչացնել) (գվռ.)
  5. տե՛ս հոշոտել
  6. տե՛ս ակոսել
  7. տե՛ս խոցել
  8. տե՛ս նախանձել
  9. տե՛ս պատռվել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. պատռելը գալ (մեկից) - տե՛ս ատել
  2. պատռած բերան
  3. կոկորդը պատռել, դիմակը պատռել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]