պեչարա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պե•չե•րա 

  1. Վան՝ լաստ ◆ Ծովուն խավքմ կ՛էր, անան էր Անոր, Վզիկն էր էրկու, սրտիկն սևավոր, կապեմ պեչարեն, էրթամ խետ ինոր, էն իմ դարդ կիտեր, Ես էլ կեո ինոր։ ԱՏՍ
  2. Մուշ՝ փոքր՝ առանց անիվի գութան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։