Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պոռոտախօս
վանկեր ՝ պո•ռո•տա•խոս
Ստուգաբանություն [ խմբագրել ]
պոռոտ + ա + խոս
Գոյական
ինքնահավան՝ ինքնագոհ կերպով խոսող՝ ճառող մարդ
վերամբարձ՝ փքուն լեզվով խոսող (գրող), ճոռոմախոս
մեծախոս, մեծ-մեծ բրդող, հոխորտացող, պարծենկոտ ոճով խոսող
Ածական
մեծ-մեծ խոսող, հոխորտացող, դատարկախոս, պարծենկոտ ◆ Բայց էֆենդին որքան պոռոտախոս էր, որքան պարծենկոտ էր և որքան փքված սպառնալիքներ կարդալ գիտեր, այնքան էլ աղվեսի նման երկչոտ էր։ (Րաֆֆի)
պոռոտախոսություն պարունակող
պոռոտաբան, պոռոտ, մեծաբան, մեծախոս, մեծախոսիկ, մեծաբերան, սնապարծ, հոխորտախոս, հոխորտաբան, պանծաբան, (հնց․) ՝ խրոխտապանծ, կոկոզաբան, կոկոզ, ընդոստ(ն)ախոս, հպարտաբան, բարձրաբան, պոռոքաբան, (գվռ․) ՝ ռեխահարուստ, շոլոֆիկ, ջոջո, մեծ-մեծ բրդող
ճոռոմախոս, ճոռոմաբան, ճամարտակ, շաղակրատ, ճամարտակախոս, դատարկաբան, դատարկախոս, ֆանֆարոն (գրք․) , լեզվագար, դատարկ կարաս, դատարկ տակառ (փխբ․) , ճոռթած (պատռած) բերան (գվռ․)
Արտահայտություններ [ խմբագրել ]
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
պոռոտախոս(ը)
պոռոտախոսներ(ը)
Սեռ.
պոռոտախոսի
պոռոտախոսների
Տր.
պոռոտախոսին
պոռոտախոսներին
Հայց.
պոռոտախոսի(ն)
պոռոտախոսների(ն)
Բաց.
պոռոտախոսից
պոռոտախոսներից
Գործ.
պոռոտախոսով
պոռոտախոսներով
Ներգ.
(պոռոտախոսում)
(պոռոտախոսներում)
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։