ջարդրտոց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒɑɾdɾˈtɔt͡sʰ]
վանկեր՝ ջար•դ(ը)ր•տոց
- Կարին, Կարս՝ ջարդելը, կոտրատելը
- մարմինը ծռմռելը, կոտրատվելը ◆ Մեկ լոթիմ ... ճմթաց. «վալս», դուրս պրծան կատղան գայլի նման ջուխտ իրար պինդ գրկած, էլ ոտք էր, որ իրար էր դիպչում, էլ թուշէր, որ իրար էր շփվում, ինչ կոտրտոց, ինչ ջարդրտոց: (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։