սահմանակից

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sɑhmɑnɑˈkit͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սահ•մա•նա•կից 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. մեկ ընդհանուր սահման ունեցող, մեկ ընդհանուր սահմանով իրարից բաժանվող՝ անջատվող
  2. իրար կից, միմյանց կպած
  3. (փխբ․) մերձավոր, մերձակից, իրար շատ մոտիկ ◆ Սահմանակից հասկացություններ՝ գիտություններ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. համասահման, հարևան, սիմուկից (գվռ․)
  2. տե'ս սահմանամերձ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]