սանսկրիտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑnskˈɾit]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սանսկ•րիտ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
< санскрит < սանսկիրտ samskrita արվեստական կատարելության հասված
Գոյական
- հնդիկների հնագույն գրավոր լեզու, տարբերում են հնագույն շրջանը (վեդայական հնդկերենը) հետագա շրջանի բուն սանսկրիտից, որով գրված է հին հնդկական գեղարվեստական ու գիտական գրականությունը
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- սանսկրիտերեն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- սանսկրիտագետ՝ սանսկրիտագիտության մասնագետ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։