Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սան•տի•մեն•տա•լիզմ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ֆր. sentimental-զգայուն

զգացմունքայություն
(գրկն․) 18-րդ դարի կեսի և 19-րդի սկզբի գրական ուղղություն, որ բնութագրվում է մարդու հոգեկան աշխարհի և բնության նկատմամբ ունեցած հատուկ ուշադրությոմբ և, դրա հետ միաժամանակ՝ իրականության իդեալականոացումով ու նրա վերարտադրության ծայրահեղ զգացմունքայնությամբ, զգայապաշտպանության

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։