Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սառ•նա•շունչ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

սառը շունչ՝ հոսանք ունեցող, սառնություն փչող, ցրտաշունչ ◆ Սառնաշունչ քամի բուք։
սաստիկ սառը, ցուրտ ◆ Սառնաշունչ ձմեռ։
(փխբ․) անբարսհամբույր, ոչ սիրալի, չոր ◆ Սառնաշունչ ձայն։
(փխբ․) դաժան, անագորույն ◆ Սառնաշունչ կատաղութուն։

ցրտաշունչ, սառցաշունչ, ձմետնաշունչ, սառցաբույր, բքաշունչ, սառնասույր (հզվդ․), սառնամանի դաժան (փխբ․), սառնուտ
տե՛ս սառը, ցուրտ
տե՛ս չոր, անբարեհամբույր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ холодный (ru) ‎(xolodnyj), отдающий (ru) ‎(otdajuščij), веющий холодом (ru) ‎(vejuščij xolodom), суровый (ru) ‎(surovyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։