սերել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սե•րել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. սերունդ արտադրել՝ առաջացնել, ծնել ◆ Այս նախահայրը սերեց դյուցազունների մի

ամբողջ սերունդ։

  1. ստեղծել, առաջացնել, գոյացնել ◆ Ի՞նչ անուն է տվել այգեպանը նրան, և ի՞նչ անուշահամ մրգերից է

սերել: Համո Սահյան

  1. ծնվել, ծնունդով սկիզբ առնել ◆ Ես սերել եմ լոմբարդացի ծնողներից և ծնվել եմ Մանտովայում

աննսեմ։ Դանթե Ալիգիերի

  1. սկիզբ առնել՝ սկզբնավորվել, ծագել ◆ Եվ ձեզանից է ապա սերել այն քերթությունը։ Եղիշե Չարենց
  2. առաջանալ, գոյություն առնել, ծագել ◆ Մարդս միշտ պիտի ապացուցանե թե վայրենիեն սերած է։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ծնել, աճեցնել, բազմացնել
  2. ստեղծել, առաջացնել, գոյացնել
  3. ծնվել, սերվել, սկզբնավորվել
  4. առաջանալ, ծագել, բազմանալ, գոյանալ, առաջ գալ, հետ ընկնել (գվռ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]