սոխ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɔχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սոխ
վանկեր՝ սոխ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Իրանական փոխառություն. հմմտ. միջին պարսկերեն *sōx, պարսկերեն sōx:
Գոյական
- (բսբ․) շուշանազգիների ընտանիքին պատկանող բանջարանոցային բույս՝ գնդաձև արմատով, սնամեջ խողովակաձև երկար տերևով
- այդ բույսի գնդարմատը, որ գործածվում է որպես համեմունք
- այդ բույսի կանաչ տերևները որպես բանջարեղեն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- սոխի գլուխ
- բթամիտ՝ ապիկար մարդ
- շշմված՝ շվարած մարդ
- անարժեք՝ աննշան բան
- սոխի գլուխ դառնալ - ոչ մի կարևորություն՝ արժեք չներկայացնել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | սոխ(ը) | սոխեր(ը) |
| Սեռ. | սոխի | սոխերի |
| Տր. | սոխի(ն) | սոխերի(ն) |
| Հայց. | սոխ(ը) | սոխեր(ը) |
| Բաց. | սոխից | սոխերից |
| Գործ. | սոխով | սոխերով |
| Ներգ. | սոխում | սոխերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։