սորոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սո•րոտ 

  1. Կարին, Բասեն՝ անպետք, քոսոտ, անպիտան ◆ Ներս է մտնում Քաչլիկը, սորոտի մեկը, օչխրի չոր փորը գլուխն է անցուցե, քռչոտ շորեր հագե, էկավ հոն կեցավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։