Jump to content

սուրութսան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սու•րու•թսան 

  1. Մուշ, Ալաշկերտ՝ սուրալով ◆ Սինամահավք ու ձագերու խըժվըրտոց սուրութման հեռուն աշխորքից լսեց... համար էկավ, էրեց օր զարկեր էտ մարդուն կտոչ-կտոր էներ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։