ստելա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [stɛˈlɑ]
վանկեր՝ սը•տե•լա
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
< стела < հուն. stēlē սյուն
Գոյական
- (ճրտրպ․) ուղղաձիգ կանգնեցված սալաքար՝ արձանագրությունով կամ հարթաքանդակով։ Հին աշխարհում, մասնավորապես Հին Հունաստանում սրանք ծառայում էին որպես մահարձան, հաճախ կատարում էին սահմանաբաժան քարի դեր, կանգնեցվում էին որևէ կարևոր իրադարձություն հավերժացնելու համար
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։