սրբազնացում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [sɾbɑznɑˈt͡sʰum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ս(ը)ր•բազ•նա•ցում 

Ստուգաբանություն

[լատ.`sacer-սրբազան]

Գոյական

1. սրբազնանալ, սրբազնացնելը, սրբացնացվելը
2. հասարակական և անհատական գիտակցության տարբեր ձևերի, սոցիալական հարաբերությունների, հաստատությունների, գործունեության և մարդկանց ներգրավումը կրոնական կարգավորման ոլորտը
3. սրբացում ◆ Ուշագրավ է նաև անիծող անձանց (լեռներ) սրբազնացման աստիճանը, որ արտահայտվել է նրանց տրված անեծքների իրականացման փաստի մեջ։ (Սովետական Հայաստան)

Հոմանիշներ

1. աստվածացում, աստվածարում, սրբացում

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։
• Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Ա, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2015 — 196 էջ։