սրբասուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ս(ը)ր•բա•սուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. սնվելու մեջ սուրբ, միայն կրոնի պատվիրաններով թույլատրված սնունդով կերակրվող
  2. սրբությամբ սնված՝ դաստիարակված, բարեպաշտ, առաքինի
  3. սուրբ, սրբազան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս բարեպաշտ
  2. տե՛ս սրբազան (1)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]