սրուխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ս(ը)•րուխ 

  1. Վան՝ սուր, սրածայր ◆ Մեխա իրիշկացեքյ ծեր քոլոզներ, Կը նմանեն սրուխ ծերեր։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։