վախճանակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վախ•ճա•նակ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (հզվդ․) վախճան վերջ ունեցող, վերջնական, վերջանալի ◆ Այժմվանից կտեսներ նրանց վախճանական բախման կետը։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]