Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վա•յե•լուչ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ինչ որ վայել է, հարմար, լավ, պատշաճ, համապատասխան ◆ Վայելուչ վերաբերմունք՝ վարքագիծ։ ◆ Իր դիրքին վայելուչ պահվածք՝ կեցվածք։ ◆ Գրականության պահանջած բոլոր վայելուչ ձևերն ու հարգանքը մենք պահել ենք դեպի հեղինակը։
հարմարավետ, պատշաճավոր ◆ Վայելուչ բնակարան։ ◆ Վայելուչ կահավորում։
գեղեցիկ, գրավիչ, դուրեկան ◆ Վայելուչ զգեստ։ ◆ Հագուստը պարզ էր ու վայելուչ։
կիրթ, բարեկիրթ, քաղաքավարի, հարգալից, պարկեշտ ◆ Վայելուչ չէ այդպես աղմկալի ծիծաղելը տիկինների ներկայությամբ։ ◆ Կ՛զգայի, որ վայելուչ չպիտի ըլլար կատակ ընել այս երիտասարդ սպասուհիին հետ։
վայելչության՝ պատշաճության կանոններին համապատասխան վարվող՝ վերաբերվող, բարեբարո ◆ Վայելուչ երիտասարդ։

Բաղադրյալ բառեր
վայելչություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ proper, suitable, fitting, comfortable, pleasant, beautiful, attractive, civil, polite, respectful գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ достойный (ru) ‎(dostojnyj), пристойный (ru) ‎(pristojnyj), приличный (ru) ‎(priličnyj), подобающий (ru) ‎(podobajuščij), благовидный (ru) ‎(blagovidnyj), элегантный (ru) ‎(elegantnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։