Jump to content

վայելք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վա•յելք 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինչ որ մարդ կյանքում վայելում է, հոգեկան, նյութական, կամ մարմնական բավարություն, հաճույք ◆ Չէ-չէ՛, բայց բոլորն էլ այդ կենացը խմում էին առանձնահատուկ վայելքով: Ռազմիկ Դավոյան ◆ Ապրեցի՝ կարծելով, թե աստվածները փառքի ու վայելքի առատ բաժին են շնորհել ինձ: Հայկ Խաչատրյան

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. հաճույք, բավականություն, զվարճություն, բերկրություն, բերկրանք, վայելչություն (հնց․)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]