վերջնահնչյուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɛɾd͡ʒnɑhnt͡ʃʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վերջ•նա•հ(ը)•նչ•յուն 

Ածական

  1. լեզվական միավորի վերջին հնչյուն
  2. վերջին հնչյւոնը հանդիսացող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. վերջնաձայն (հնց․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]