վնասվածք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vnɑsˈvɑt͡skʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վնասուածք
վանկեր՝ վ(ը)•նաս•վածք
Գոյական
- որևէ բանի փչացած (կոտրված, քանդված, տեղահան արված և այլն) մաս
- մարմնի որևէ մասի ջարդվածք, ճկվածք, վերք և այլն
- առարկայի փչացած, խաթարված մաս, տեղ
- արտաքին ներգործությամբ մարդու և կենդանու օրգանիզմի հյուսվածքների վնասվածք նրանց ամբողջության և գործունեության խանգարումով
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- խեղվածք, ջարդվածք
- վնասվածություն, վնաս
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
- Արծրուն Խանջյան, Ռազմական տերմինների անգլերեն-հայերեն համառոտ բացատրական բառարան, Երևան, 2009 — 39 էջ։