վռածոռ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vrɑˈt͡sɔr]
վանկեր՝ վ(ը)•ռա•ծոռ
- Ղարաբաղ՝ տակը՝ ցածի մասը ծուռ ◆ Ղազանը վռածոռ ա, տափեն յըրա դյուզ վեննը չի կենում։ Էս չիթը վռածոռ ա։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։