տապարակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տա•պա•րակ 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ տապարաձև, երկբերանի, հաստ ու տափակ, մեջտեղից բացված անցքով երկաթե գործիք, որմ ամրացվում ու պտտվում է վերևի քարը, կամնջակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։