Հայերեն Դասական ուղղագրութեամբ՝ տեղացի
վանկեր ՝ տե•ղա•ցի
Արմատ՝ տեղ -ացի
Գոյական որոշակի տեղի բնակիչ, նույն տեղի բնակիչ ◆ Լառ-Մարգարը տեղացի (Ակսել Բակունց) Ածական տեղի, նույն տեղի, տեղական ◆ Կռվողներին վախենում էին մոտենալ նույնիսկ տեղացի (Գարեգին Սևունց)
դրվելով հարցական և ցուցական դերանուններից հետո՝ ցույց է տալիս որ տեղի բնակիչ՝ բնիկ լինելը ◆ Գոնե ասացեք, դուք ո՞վ եք, և ո՞ր տեղացի (Րաֆֆի) տեղաբնակ, տեղաբնակիչ
տեղաբնիկ, տեղաբնակ, բնիկ, բնաշխարհիկ, հնաբնակ, հնաբնակիչ, հնաբնիկ, նախաբնիկ, բնորդի, ընդոծին, ընդածին, անդրածին, անդրենածին, (հզվդ․) ՝ ներացի, երկրացի, ներաբնակ, այդրենածին, աշխարհածին, աշխարհածնունդ, աշխարհեցի, ինքնագավառացի, ինքնագավառեցի
Արտահայտություններ [ խմբագրել ] ո՞ր տեղացի ես - ասում են հանդիմանաբար մեկին, որ ակնհայտ անընդունելի պայման է առաջարկում (իբրև թե խամ-խամ բաներ է ասում՝ բայդ տեղի պայմաններին անտեղյակ լինելով)
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
տեղացի(ն)
տեղացիներ(ը)
Սեռ.
տեղացիի
տեղացիների
Տր.
տեղացիի(ն)
տեղացիների(ն)
Հայց.
տեղացիի(ն)
տեղացիների(ը)
Բաց.
տեղացիից
տեղացիներից
Գործ.
տեղացիով
տեղացիներով
Ներգ.
(տեղացիում)
(տեղացիներում)
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ 
