տենդենց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տեն•դենց 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< тенденция < գերմ. Tendenz < լատ. tendere ձգտել, ուղղվել

Գոյական

  1. հայացքների կամ գործունեության որոշակի ուղղվածություն, մեկին՝ մի բանի հատուկ ձգտումների և հակումների հիմնական ուղղությունը, ձգտում ◆ Հայ դասական գրականության դեմոկրատական տենդենցները:
  2. որևէ բանի զարգացման կամ շարժման ուղղվածությունը՝ հակումը ◆ Կապիտալիզմի հիմնական և գլխավոր տենդենցը մանր արտադրության դուրս մղումն է խոշոր արտադրության կողմից։ (Վլադիմիր Լենին)
  3. գեղարվեստական երկի հիմքում ընկած և գեղարվեստական միջոցներով ու գեղարվեստական կերպարների զարգացումով արտահայտվող գաղափար (սովորաբար հասարակական մեծ նշանակություն ունեցող) ◆ Պոեզիան սկսվում է այն տեղից, որտեղ տենդենց կա։ Վահրամ Մավյան
  4. կանխակալ գաղափար, որ հրամցվում է ընթերցողին, բայց չի բխում երկի գեղարվեստական կերպարների զարգացումից ու երկի ոգուց, միտում ◆ Պատմվածքը ճապաղ է, և հեղինակի տենդենցը մնում է օդից կախված։ «Գրական թերթ»
  5. (ԳԹ) կանխակալ մոտեցում՝ ձգտում՝ կարծիք, գիտավորություն, միտումնավոր վերաբերմունք ◆ Հարցի քննարկման ժամանակ բացահայտվեց Սամվելյանի «քննադատության» շահամոլական տենդենցը: (Սովետական գրականություն)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ձգտում, միտում
  2. տե՛ս դիտավորություն, աչառություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։