տիլդա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tilˈdɑ]
վանկեր՝ տիլ•դա
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
< тельда < իտլ. tilde նշան (~) «п» տառի վրա դրվող նշան՝ փափուկ հնչյուն
Գոյական
- ալիքանշան, փոխնիշ (՜)
- (լեզվբ․) հնչյունատարբերակիչ նշան, որը, ըստ միջազգային հնչյունական տառադարձության ներկայումս ընդունված համակարգի, դրվելով տառի վրա, ցույց է տալիս նրա ռնգային որակը
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։