տիտան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tiˈtɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տիտան

վանկեր՝ տի•տան 

Ստուգաբանություն

< титан < հուն. հատուկ անունից Փոխառություն՝ հունարեն τιτθίον:

Գոյական

1. (դիցբ․) հունական դիցաբանության մեջ՝ հսկաներ՝ Ուրանոսի (երկնքի աստծու) և Գեայի (հողի աստվածուհու) որդիները, որոնք պայքարի են ելել Օլիմպոսի աստվածների դեմ՝ երկինքը գրավելու նպատակով և դրա համար նետվել են Տարտարոս
2. (փխբ․) հսկայական՝ առասպելական ուժով օժտված մարդ, հսկա
3. (ռազմ․) իսպանական ինքնաձիգ ատրճանակ

Ածական

1. (նորբ․) հսկա, վիթխարի, մեծ
2. (փխբ․) որևէ ասպարեզում աչքի ընկնող՝ ականավոր գործիչ, մեծ խելքի՝ տաղանդի տեր անձ, որևէ գիտության հսկա
3. (քիմ․) քիմիական տարր, մոխրապողպատագույն կարծր մետաղ
4. (աստղգ․) երևակի (Սատուրնի) ամենամեծ արբանյակը (ըստ հեռավորության՝ 6-րդը)
5. ti, պարբերական համակարգի IV պարբերության IV խմբի տարր, կարգահամարը՝ 22, ատոմական զանգվածը 47.90, օգտագործվում է քիմիական արտադրության, ինքնաթիռաշինության, հրթիռաշինության, նավաշինության և այլնի մեջ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս հսկա
2. տե՛ս վիթխարի, հսկայական, մեծ

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	տիտան(ը)	տիտաններ(ը)
Սեռ.	տիտանի	տիտանների
Տր.	տիտանին	տիտաններին
Հայց.	տիտանի(ն)	տիտանների(ն)
Բաց.	տիտանից	տիտաններից
Գործ.	տիտանով	տիտաններով
Ներգ.	(տիտանում)	(տիտաններում)

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ titanium գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ титан (ru) ‎(titan), великан (ru) ‎(velikan) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Ստուգաբանություն

< титан < հուն. titan Թերևս փոխառություն՝ հունարեն Τιτάν:

Գոյական

1. դայակ, ստնտու
2. ուրանոսի և գեսայի զավակներն ու թոռները
3. (երկրբ․) սատուրնի ամենամեծ և պայծառ արբանյակը, որը հայտնաբերել է Ք. Հյուգենսը 1955 թվականին
4. (փխբ․) ուժեղ, հսկայական ուժի տեր մարդ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս դայակ

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։

Գոյական

1. մի տեսակ բույս (լատիներեն՝ empetrum)

Հոմանիշներ

1. տե՛ս դայակ
2. տե՛ս քառաբույս
3. տե՛ս վայրի քուռաթ
4. տե՛ս ակնաթուփ

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Տրունիկով Բ․, թարգմ․՝ Սերգեյ Ներսիսյան, Հրազենի ռազմագիտական հայերեն բառարան (Իրավունք), Երևան, 2009 — 189 էջ։
• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։