տկաքար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տը•կա•քար
- Ղարաբաղ՝ տափակ ու մեծ քար, որ դրվում է տան առջև՝ վրան նստելու համար
- Մեղրի, Կաքավաբերդ՝ աղորիքի տակի անշարժ քարը
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ գլխաքար
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ (փխբ․) տղամարդու կինը
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։