տոնատեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տո•նա•տեր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) նա, որի տոնն է կատարվում (անվանակոչիկ, հոբելյար)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կոչնատեր, անվանակոչիկ, հոբելյար, տոնավոր, տոնական (հնց․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։