տունտունիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տուն•տու•նիկ
- Սեբաստիա, Երզնկա՝ փայտի կտորներից, քարերից, ստվարաթղթերից շինված փոքրիկ տնակ՝ երեխաների խաղալու համար ◆ Երեխաները տունտուլիկ շինեցին ու շան ձագը մեջը դրին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- փայտի ճղոններ, որոնք քառակուսի շրջանակներով դարսվում են իրար վրա ◆ Փայտը տունտուլիկի պես շարիր, որ շուտ չորանա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։