տռտոշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)ռ•տոշ 

  1. Արարատյան, Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Գանձակ, Մեղրի, Կարին, Շիրակ՝ տգեղ ու կոպիտ (կնոջ մասին) ◆ Տրտեշ կնիկ-մարդիկ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. Պոլիս, Պարտիզակ, Ասլանբեկ՝ դանդաղաշարժ և անհոգ
  3. Պոլիս՝ անմիտ, կարճամիտ ◆ Էլի տռտոշ տուն գնա, հացդ տաշտը կը լողա։ Առած
  4. Պոլիս, Պարտիզակ, Եվդոկիա, Սեբաստիա, Խարբերդ, Դերսիմ՝ շռայլող, անտնտես (կին)
  5. Պոլիս, Պարտիզակ, Եվդոկիա, Սեբաստիա, Խարբերդ, Դերսիմ՝ անմաքուր փնթի (կին)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։