ցատկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ցատ•կել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. վազքով թափ առնելով կամ տեղում մարմինը լարելով՝ թռիչք գործել, ոստնել, ոստյուն գործել ◆ Եղնիկը հանկարծակի մի ոստումով ցատկեց լուսամուտի գոգը։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. որևէ բարձրությունից ներքև նետվել, ցած թռչել ◆ Զարուհին պատից ցատկեց այգու խոտերի մեջ։ (Անահիտ Սահինյան)
  3. ընդոստ կերպով տեղից ելնել՝ բարձրանալ ◆ Պատանին վեր ցատկեց յուր անկողնից։ (Րաֆֆի)
  4. (սպորտ․) ցատկի համար սահմանված թռիչք կատարել ◆ Ցատկելու խաղ էր, թե վազք մի ոտքով - Տորքն էր միշտ հաղթում։ (Ղազարոս Աղայան)
  5. (փխբ․) արագորեն մի տեղից մյուսը անցնել, մի առարկայից մյուսին անցնել ◆ Թիթեռի պես մի ծաղկից մյուսն ես ցատկում:
  6. (փխբ․)արագորեն մի նյութից մյուսն անցնել, խոսակցության նյութը արագորեն և հաճախակի փոխել ◆ Կողք կողքի կքալենք՝ ցատկելով երկրե երկիր ու նյութե նյութ։ Վազգեն Շուշանյան
  7. (փխբ․) անցնել, թռչել ◆ Գունատվում է, երբ ծիծաղելի խոսքը ցատկում է իր մոտերքով։ (Հրանտ Մաթևոսյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ոստնել, թռչել, (հնց․) ընդոստնել, ընդոստել, որցել, վերտել, (գվռ․) լոքել, լոքլոքել, ապլալ, պոպոզալ, պոռթնալ, պոռթպոռթալ, պոռքալ, ոռքռտալ, ցայտել, տռտնգալ, տռտզտալ, տրտնգալ, ծլնգալ, լոք տալ, լոքլոք անել, թոնթռի տալ, խնդռուզի տալ, ծուլ գալ, տռտինգ տալ, խաղս տալ, վրքիզի տալ, պոպռիկ անել, դռույթ տալ
  2. տե՛ս ցատկոտել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]