փառադղորդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɑrɑdˈʁɔɾd]
վանկեր՝ փա•ռա•դ(ը)•ղորդ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) փառքով պսակված, փառքի պսակի արժանի ◆ Արցախյան գոյամարտն էլ, ինչպես հայոց պատմության ամեն մի կարևոր շրջադարձ, դերևս 1988թ. սկսեց իր փառքապսակ անունները թվել։ Երկիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։