Հայերեն

ՄՀԱ՝ [pʰʃɔt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ փ(ը)•շոտ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

փշերով պատված, վրան փշեր ունեցող
փշանման ոսկրիկներ ունեցող (ձկների մասին)
փշաբույսերով պատված, փշոտ բույսեր կանաչած (վայրի մասին)
մանր՝ փշերի նման բշտիկներով պատված ◆ Եզները քարն էին լիզում փշոտ լեզուներով (Ակսել Բակունց)
(փխբ․) (խսկց․) նորաբույս մազերով պատված և ծակոտող ◆ Ի՞նչ փշոտ երես ունես։
(փխբ․) դառնություններով՝ դժվարություններով՝ տանջանքներով լի, տանջալից, չարչարալից ◆ Կյանքի փշոտ ուղի։
(փխբ․) կոպիտ, չար, դաժան ◆ Փշոտ մարդ՝ բնավորություն։
(փխբ․) կնճռոտ՝ դժվար լուծելի ◆ Փշոտ խնդիր՝ հարց։
(փխբ․) ոչ մարդամոտ, ինքնամփոփ, անհաղորդ ◆ Փշոտ հարևան ունես։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

փշոտ, փշաշատ, փշառատ, փշալի, փշալիր, փշալից, փշավոր, փշախիտ, փշապատ, փշածածկ, տատասկոտ, տատասկաշատ, տատասկալի, տատասկալիր, տատասկալից, տատասկամած, փշփշոտ, թանձրափուշ, փշակոլոլ, (ժղ․), (հզվդ․) փշահեղց, փշազգեստ, փշազգաց, (գվռ․) չակչանոկտ, կառնուտ
փշուտ, փշաշատ, փշալից, փշավոր, փշփշոտ, փշփշոտուն,
տե՛ս վտանգավոր
տե՛ս տաժանալից
տե՛ս դժվարին
տե՛ս կոպիտ
բիրտ, վայրագ, անգութ, անողորմ, անողոք, անագորույն, անխիղճ, անսիրտ, անգթասիրտ, անաստված, ժանտ, դժնի, դժնյա, դժնդակ, վայրի, վայրենի, դաժանասիրտ, չարասիրտ, քարսիրտ, դառնամաղձ, դառնամաղձոտ, դառնասիրտ, դառնահոգի, դաժանագին, արյունարբու, արյունռուշտ, դաժանաբարո, վայրենաբարո, գազանաբարո, չարաբարո, չար, դժոխաբարո, դժնդակաբարո, օձաբարո, անբարիշտ, մոլագար, բարբարոս, բարբարոսական, վանդալ, վանդալական, դրակոնական, դրակոնյան, գազանաշունչ, գազանասիրտ, գազանակերպ, գազանամիտ, գազանաբնույթ, գազանային, դիվանային, (գրք․) անոպա, նեռ, ահեղ, (ժղ․) ժանտկեն, ժանգոտ, օձափոր, չարամհակ, (փխբ․) արյունոտ, գայլ, բորենի, աստծու կրակ, օձի փուշ, կաշի քերթող, աստծու երեսից ընկած (թափած), աստծու կրակ
խիստ, անհամբույր, դառնահամբույր
խոժոռ, խոլոր, երեսից որ ճանճ ընկնի՝ հազար կտոր կդառնա
ծանր, դառն, անտանելի, զարհուրելի, սարսափելի, քստմնելի
տե՛ս ցրտաշունչ
տե՛ս անհաղորդ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ thorn, barb, prickle գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ колючий (ru) ‎(koljučij), игловатый (ru) ‎(iglovatyj), с шипами (ru) ‎(s šipami), заросший колючками (ru) ‎(zarosšij koljučkami), шершавый (ru) ‎(šeršavyj), тернистый (ru) ‎(ternistyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։