փշունք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ փ(ը)շ•ունք 

  1. Պոլիս, Արաբկիր, Շատախ, Մոկս, Մուշ, Վան՝ փշրված, փոշիացած
  2. Վան՝ միբ տեսակ կավ որ թափումեն տանիքի վրա
  3. Մուշ՝ պինդ ցեղ
  4. Մուշ՝ գաթայի խմորը կիսաշաղախ վիճակում
  5. Սվեդիա՝ շատ մանր կարկուտ
  6. Պոլիս՝ օճառի փոշի, որ գործածվում է լվածքը եփելու ժամանակ և երեսը սափրելիս
  7. Պոլիս՝ մի տեսակ խմորեղեն, հացի մանրացրաց միջուկը հարում են ձվի մեջ, գդալ-գդալ լցնում եռացող յուղի մեջ, տապակում և հետո վրան շաքար լցնում
  8. Խոտուրջուր, Մուշ, Մոկս, Վան, Նոր Նախիջևան, Մալաթիա՝
  9. Արարատյան, Արաբկիր, Պոլիս, Մալաթիա, Դերսիմ՝ փշրանք, փշրված, կտորներ

Արտահայտություններ[խմբագրել]