փորձապաշտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pʰɔɾd͡zɑpɑʃtutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ փոր•ձա•պաշ•տու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (փիլ․) ուսմունք, ըստ որի փորձը ցանկացած գիտության սկզբնաղբյուրն է, էմպիրիզմ
  2. (փիլ․) փորձի վրա հիմնված տեսություն կամ պրակտիկա

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Գ․ Դավթյան, Փիլիսոփայական բառարան (Անկյունաքար), Երևան, 2015 — 396 էջ։