քահանայագործություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑhɑnɑjɑɡɔɾt͡sutʰˈjun]
վանկեր՝ քա•հա•նա•յա•գոր•ծու•թյուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) քահանայական գործունեություն, պաշտտոն կատարելը ◆ Երիտասարդ հոգևորականները երդվեցին քահանայական օծումով, որ սիրով կկատարեն քահանայագործությունը։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։