քարխէծ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ քար•խեծ
- ոտքի տակ կմ կրնկի տակ գոյացած ժահրոտ վերք (քարերից տրորվելուց խածված) ◆ Նրա ոտը քարխեծ է եղել, պառկած է
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։