քուրու-քուրու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kʰuɾu kʰuˈɾu]
վանկեր՝ քու•րու-քու•րու
- էշ կմ ձի կանչելու ձայնը ◆ Քուրու-քուրու անել։ ◆ Էշը կմ ձին կանչել։ Քուրու-քուրու արա, կգա։
- փաղաքշել, սիրաշահել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։