քռթունցք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քըռ•թունցք 

  1. եփ տված կաթի ամանի տակ կպած մասը ◆ Քռթունցքը քերել։
  2. վերջին զավակ, տաշտաքեր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։