քրեագիտություն
Հայերեն
Գոյական
- (սոց․) գիտություն, որն զբաղվում է հանցագործության բացահայտման ուսումնասիրմամբ
- ՄՀԱ՝ [kʰɾɛɑɡitutʰˈjun]
վանկեր՝ ք(ը)•րե•ա•գի•տութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
դատական ապացույցների հավաքման, բացահայտման ու հետազոտման հատուկ (տեխնիկական ու տակտիկական) եղանակների ու միջոցների ուսումնասիրությամբ զբաղվող գիտություն (կրիմինալիստիկա)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
տե՛ս քրեաբանություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։