քրեական դատավարություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɾɛɑkɑn dɑtɑvɑɾutʰˈjun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (իրավգ․) հետաքննության մարմինների, քննիչի, դատախազի, դատարանի (դատավորի), ինչպես նաև դատավարության այլ սուբյեկտների (մեղադրյալ, պաշտպան, տուժող և այլոց) քրեադատավարական իրավունքի կողմից կարգավորող և քրեական գործի քննության ու լուծման կապակցությամբ իրականացվող գործողությունների ու այդ ընթացքում ծագող իրավահարաբերությունների համակարգ, որը, որպես ուսումնասիրության առարկա (օբյեկտ) ունենալով գործի փաստական հանգամանքները, թույլ է տալիս պատասխանել մեղադրվող անձի մեղավոր կամ անմեղ լինելու մասին հարցին և լուծել քրեական դատավարության առջև դրված այլ խնդիրները
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։