օպոզիցիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɔpɔzit͡sʰˈjɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ օ•պո•զի•ցիա
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
<оппозиция <լատ. oppositio հակադրում
Գոյական
- (քղք․) ընդդիմություն՝ որևէ կազմակերպության` հանրության` ընկերության ևն կիազմի մեջ առանձնակի դիրք գրավող մարդկանց խումբ, որ իր տեսակտներով` սկզբունքներով քաղաքական գծով ևն և հակադրվում է մեծամասնության տեսակետին` սկզբունքներին` քաղաքական գծին ևն
- հակադրություն, որևէ բանի դեմ ուղղված գործողություն` քաղաքականություն` բողոք ևն, դիմադրություն, ընդդիմություն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։