օռտա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɔrˈtɑ]
վանկեր՝ օռ•տա
- համետի և թամբի ետևից կացած կապը, գոտին, որն անց են կացնում անասունի պոչի տակով
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։