Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ օրհնութիւն
վանկեր ՝ օրհ•նութ•յուն
Ստուգաբանություն [ խմբագրել ]
Գոյական
օրհնելու արարողությունը
օրհնական խոսք
համաձայնություն և բարեմաղթություն
գոհություն
փառաբանություն գովք
կրոնական արարողություն, որի ժամանակ որևէ բանի, ինչ-որ մեկի համար հայցվում է աստծո հովանավորությունը
օրհնանք, օրհնաբանություն, սրբաբարություն, աստվածարում, սրբազնաբանություն, սրբասացություն, օրհներգություն, սրբախոսություն, սրբաձայնություն (հնց․) (օրհնելու արարողություն, օրհնական խոսք)
բարեմաղթություն, բարեբանություն (օրհնելը, բարեմաղթելը)
տե՛ս գոհություն
տե՛ս փառաբանություն, գովք
տե՛ս բերք, բարիք
Արտահայտություններ [ խմբագրել ]
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։